Metoda Ruchu Rozwijającego – odkryj jej potencjał

Czy zastanawialiście się kiedyś, jak pomocne może być połączenie ruchu i zabawy w rozwoju dziecka? Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne w sposób unikalny wykorzystuje dynamiczne działania, aby wspierać rozwój malucha. Czy warto ją wypróbować? Absolutnie!

Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne korzysta z ruchu jako sposobu na wspieranie rozwoju dziecka. Skupia się na budowaniu relacji, rozwijaniu świadomości ciała oraz przestrzeni i uczy komunikacji i współpracy poprzez zabawę. Jej korzyści potwierdzają badania; metoda jest rekomendowana zarówno dla dzieci zdrowych, jak i tych z zaburzeniami. Zajęcia oparte na tej metodologii są przestrzenią do eksploracji, bez presji i współzawodnictwa, gdzie każde dziecko ma szansę na rozwój w akceptującej atmosferze.

Metoda Ruchu Rozwijającego to nie tylko ćwiczenia, ale przestrzeń do budowania relacji i odkrywania świata przez własne doświadczenia cielesne. Poznaj korzyści i praktyczne zastosowania tej metody w terapii i wychowaniu dzieci.

Czym jest Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne?

Metoda Ruchu Rozwijającego opracowana przez Weronikę Sherborne opiera się na pracach choreografa Rudolfa von Labana. To system ćwiczeń ruchowych, które mają na celu stymulowanie prawidłowego rozwoju dzieci, szczególnie na płaszczyźnie psychomotorycznej.

Weronika Sherborne była przekonana, że przez wspólne działanie ruchowe, rodzice i nauczyciele są w stanie znacząco wpływać na wzrost kompetencji społecznych, emocjonalnych oraz motorycznych u dzieci. Jej metoda czerpie z naturalnych form komunikacji i zabawy, będąc jednocześnie rodzajem terapii wspierającej.

Jest to jedna z metod aktywizujących stosowanych często w przedszkolu, warto zapoznać się z metodami aktywizującymi stosowanymi w przedszkolu czytając nasz wcześniejszy artykuł.

Metoda Weroniki Sherborne – główne założenia

Metoda Weroniki Sherborne skupia się przede wszystkim na rozwoju świadomości własnego ciała i nabywaniu umiejętności społecznych. Podstawowymi założeniami metody są:

• Budowanie relacji i poczucia bezpieczeństwa poprzez fizyczny kontakt.
• Rozwój świadomości ciała i przestrzeni.
• Kształtowanie zdolności wchodzenia w interakcje i współpracy.

Dziecko, uczestnicząc w zajęciach, uczy się poprzez doznania czuciowe i bezpośredni kontakt z innymi, jak również poprzez aktywność ruchową, która jest naturalna dla jego rozwoju.

Rodzaje ćwiczeń w metodzie ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne

W metodzie ruchu rozwijającego wykorzystywane są różne formy aktywności, które pomagają w rozwoju dziecka:

• Zabawy ruchowe bazujące na rytmie i muzyce.
• Ćwiczenia rozwijające koordynację i równowagę.
• Aktywności promujące interakcje grupowe oraz budujące zaufanie do innych.

Każda z tych form ma swój konkretny cel i adaptuje się do potrzeb oraz możliwości dzieci. Zajęcia są skonstruowane tak, aby były bezpieczne, przyjemne i wypełnione radością.

Metoda Ruchu Rozwijającego – dla kogo?

Metoda Ruchu Rozwijającego znajduje zastosowanie wśród dzieci z różnymi potrzebami rozwojowymi:

• Dzieci z zaburzeniami neurologicznymi.
• Dzieci z trudnościami w adaptacji społecznej.
• Maluchy mające problemy z integracją sensoryczną.

Co ważne, metoda jest równie skuteczna u dzieci zdrowych – każde może czerpać korzyści z zajęć.

Korzyści płynące z zastosowania metody Weroniki Sherborne

Wśród najistotniejszych korzyści płynących z tej metody warto wspomnieć o:

• Rozwoju motoryki dziecka, dzięki czemu dzieci potrafią lepiej kontrolować swoje ciało.
• Budowaniu silnych więzi między dzieckiem a rodzicem czy terapeutą.
• Rozwój kreatywności i zdolności adaptacyjnych dziecka.

Praktyka pokazuje, że regularne ćwiczenia pozytywnie wpływają na samopoczucie i poczucie własnej wartości u uczestniczących w nich dzieci.

Jak przebiegają zajęcia oparte na metodzie Ruchu Rozwijającego?

Zajęcia oparte na metodzie Ruchu Rozwijającego charakteryzują się szczególnym podejściem do dzieci i relacji:

• Zajęcia odbywają się w atmosferze akceptacji, gdzie każde dziecko jest cenne.
• Dzieci uczą się naśladować i odkrywać własne ciało, uczestnicząc świadomie w zabawach ruchowych.
• Wysoki nacisk kładzie się na brak współzawodnictwa i niewprowadzanie presji.

Podczas zajęć dzieci mają możliwość samorealizacji i eksperymentowania z ruchem, co wpływa na ich rozwój psychofizyczny.

Ćwiczenia kształtujące świadomość schematu ciała i przestrzeni

Do ćwiczeń, które mają pomóc dziecku w osiągnięciu większej świadomości swojego ciała i otaczającej je przestrzeni, należą m.in.:

• Ćwiczenia na poznawanie granic własnego ciała.
• Zabawy wspierające rozwój orientacji w przestrzeni, jak np. bieganie, przewracanie, toczenie.

Te działania pozwalają dziecku na lepsze zrozumienie własnego ja oraz budowanie relacji z otaczającym światem.

Zabawy z kocykami jako element metodologii Sherborne

Do zabaw wykorzystujących kocyki, które wspierają Metodę Ruchu Rozwijającego, możemy zaliczyć:

• Przykrywanie się kocykiem dla poczucia bezpieczeństwa.
• Czołganie się pod kocykiem dla rozwijania zmysłu orientacji.

Zabawy takie są nie tylko przyjemne dla dziecka, ale i stanowią cenny element terapeutyczny, pozwalający na bezpieczne poznawanie świat.

Metoda Sherborne a kontakt interpersonalny – ćwiczenia ułatwiające nawiązanie relacji i współpracę

Sherborne akcentuje znaczenie relacji międzyludzkich; jej metoda obejmuje:

• Zabawy, które wymagają współdziałania i wsparcia partnera.
• Ćwiczenia promujące patrzenie sobie w oczy i komunikowanie za pomocą gestów.

Te proste formy interakcji wpływają na rozwój umiejętności socjalnych dzieci i ich zaufania do otaczających.

Ważne pytania i odpowiedzi:

W jaki sposób metoda Weroniki Sherborne wykorzystuje ruch w parach?

Metoda Weroniki Sherborne bazuje na wykorzystaniu ruchu w trzech formach: „z”, „przeciw” i „razem”. W ruchu „z”, jedna osoba przyjmuje rolę partnera aktywnego, zajmującego się opieką nad pasywnym uczestnikiem. Osoba pasywna pozwala na to, by była prowadzona, masowana lub przesuwana, na przykład na kocu, przez co przeżywa doświadczenie zaufania i bezpieczeństwa.

Kto jest twórcą metody ruchu rozwijającego i czym ona jest?

Ruch rozwojowy, jako terapeutyczna metoda, został stworzony przez Weronikę Sherborne – nauczycielkę wychowania fizycznego i fizjoterapeutkę z Wielkiej Brytanii. Podstawą metody jest przekonanie, że aktywność ruchowa dziecka jest kluczem do wpływania na jego rozwój psychoruchowy i może przyczynić się do korekty rozmaitych zaburzeń rozwojowych.

Kiedy rozwinęła się metoda ruchu rozwijającego autorstwa Weroniki Sherborne?

Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne ma swoje korzenie w latach 60. XX wieku. Od tamtego czasu, metoda ta znajduje zastosowanie w profesjonalnym wsparciu prawidłowego rozwoju dzieci, a także w działaniach zmierzających do korekcji naruszeń w ich rozwoju psychoruchowym, wykorzystując do tego celu aktywność ruchową.

Jakie aspekty są kluczowe w zabawie relacyjnej według metody Sherborne?

Zabawa relacyjna skupia się na kluczowych aspektach rozwoju osobistego, w tym na utrzymywaniu poczucia zaufania do siebie, świadomości własnego ciała, bezpieczeństwa emocjonalnego i fizycznego oraz na zdolności komunikacyjnych. W tej metodzie wyróżnia się trzy podstawowe rodzaje zabawy: opiekuńcza („z”), towarzysząca („razem”) i opozycyjna („przeciwko”), które przybliżają różne aspekty relacji międzyludzkich.